NU HILAWOD KANU ARAW
Isang araw, nagkaroon ng alitan ang Haring Araw at ang Hanging Hilaga.
“Hindi mo mahihigitan ni kalahati ng aking lakas” ang sabi ni Hanging Hilaga.
“Hindi toto iyon.” Ang sagot naman ni Haring Araw.
Sandali pa ay may isang maglalakbay na napadaan.
“Napakaganda naman ng iyong balabal.” Ang sabi ni Hanging Hilaga.
“Oo nga, napakaganda.” Ang sabi ni Haring Araw.
“Oo naman, at kung ako’y inyong hahayaan, maaari nating tuldukan ang inyong alitan.”
“Anong sinabi mo?” ang tanong ni Haring Araw.
“Baka ang balabal ko pang ito ang makapagsasabi kung sino sa inyo ang tama.”
“Ano ang ibig mong sabihin?” tanong ni Hanging Hilaga.
“Ang gagawin natin” Ang sabi ng manlalakbay, “Pabilisan kayong tanggalin ang aking balabal at ang pinakamabilis ang siyang mananalo.”
“Sige” ang sagot ni Hanging Hilaga, “Ako ba ang mauuna o ikaw na?”
“Ikaw na lang.” ang sagot ng kanyang kaibigan.
Buong lakas na sinubukan ni Hanging Hilaga ang pag alis sa balabal ng manlalakbay sa pamamagitan ng pag ihip nito.
Ngunit lalo lang napahigpit ang kapit ng manlalakbay sa kanyang balabal.
Napagod ng husto si Hanging Hilaga at napasuko na rin sa hamon.
Lumabas si Haring araw at binigyan ng sapat na init ang manlalakbay.
Inalis agad ng manlalakbay ang kanyang balabal dahil sa init.
“Ngayon alam na natin kung sino sa inyo ang mas malakas.” Ang sabi ng manlalakbay.
“Mauna na ako at nagmamadali ako, salamat.”
Asa karaw, am minsepang sa Hilawod kani Araw.
“Mipahyet kah kanu ara kahara nu ahyet ko.” Kwani hilawod.
“Alala mo.” Kwani araw.
Kwana sawi am miyan su minxavas a tawo.
“Ay ta mavig i mintachay maya.” Kwani Hilawod.
“Aw uyuyud, atu mavig.” Kwani Araw, “Ara mangxeteng?”
“Aw uwen mangan, kanu an nurayen niyo yaken am tarek a matunyi taw aku uyud di pisepangan niaya.”
“Akoh?” kwani Araw kani Hilawod.
“Tarek a ni mintachay kwaya u katunyan niyo siya an sinoh u uyud di pisepangan niaya?”
“Akoh u ichahakey maya pawnunungun?” kwani Hilawod.
“Ni paringen ta” kwani tawo aya, “am michapanumawen kamu a umpakaru siya i mintachay kwaya, an sinoh dimiyu u malialisto a umpakaru siya am nawi mahyeyet dimiyo.”
“Ngay” kwani Hilawod, “yaknu manuma an mana imo?”
“Imo dana.” Kwani kayvan naya.
Kwana sawi am nivuhitan ni Hilawod u mintachay aya su anda nariya.
Pero nu nakapipakeken nan i tawo aya ah ka padpet na su makapya siya u mintachay naya.
Kwana sawi am nipatutung napah ni Hilawod du rijat na.
Tuhdaw ni Araw ah kapipakuxat na su anda nariya.
Nyeng na pakarwen ni tawo aya u mintachay naya du tantu a kuxat.
“Ngur.” Kwana ni tawo aya, “Nguri katunyan ta siya an sinoh dimiyu uyud.”
One day, the Sun and the North wind had a conflict.
“You can’t surpass half of my strength,” the North Wind said.
“That’s not true!” answered the Sun.
Few minutes later, a traveller accidentally passed by.
“Your shawl is very beautiful.” said the North Wind.
“I agree, it’s very beautiful.” said the Sun.
“Indeed, and if you will allow me, we can put an end to your conflict.”
“What are you saying?” asked the Sun.
“My shawl might be the one who could tell who is right between the two of you.”
“What do you mean?” asked the North Wind.
“Here is what we are doing,” the traveller said,
“The both of you will race on removing my shawl and whoever removes it the fastest will win.”
“Okay” answered the North Wind, “Do I go first or you’ll go first?”
The North Wind tried to remove the shawl of the traveller through blowing with all his might.
But the traveller hold his shawl more intensed.
The North Wind got exhausted and unwantedly surrendered from the challenge.
The Sun came out and gave the traveller enough heat.
The traveller immediately get rid of his shawl because of the heat.
“Now we know who’s stronger between the two of you.’ said the traveller.
“I will leave now because I’m in a hurry, thank you.”