Isang araw, nagtatalo ang Amihan at ang Araw.
“Hindi ka kasinlakas ko,” sabi ng Amihan.
“Aba’y mas malakas ako,” sabi ng isa.
At biglang may dumating na manlalakbay.
“Maganda ang balabal niya!” sabi ng Amihan.
"Oo! Maganda nga, hindi ba?" dagdag ng kaibigan niya. "Maalinsangan ba iyan?"
"Ay, kay gara rin! At magagamit din ito para masagot ang pinagtatalo ninyo, kung bibigyan
ninyo ako ng pagkakataon."
“Ano ang sinabi mo?" sabay nilang nasabi.
"Iminumungkahi ko, mga ginoo, na ang balabal na ito ang magdedesisyon sa pagtatalo
ninyo."
"Ano ang ibig sabihin mo?" sinabi ng Amihan.
“Naisip ko na," mahinahon na tinuloy ng manlalakbay,"kung sinuman sa inyo ang makakapagpatanggal nito nang mas mabilis, siya'ng kikilalanin na mas malakas.”
"Sige," sabi ng Amihan, "Ako ba ang mauuna o ikaw?”
“Mauna ka," sagot ng kaibigan niya.
At ang Amihan ay nagpahangin nang napakalakas ngunit ang manlalakbay ay ganoon din ang lakas sa pagbalot ng sarili gamit ang balabal.
Sa wakas ay tuluyan siyang sumuko.
At ang Araw ay suminag nang napakalakas.
Agad-agad, napilitan ang kawawang manlalakbay na tanggalin ang balabal.
"Ayan!" ang sabi niya. "Naayos na ang problema ninyo.”
"Sige, paalam sa inyo."
Tadday nga aggaw, naddama y paddag ta sigirang anna y bilag.
“Amme na hawuyya tu mas masikak ka ta niakan,” kinagi na paddag.
“Ngem mas masikang nga,” kinagi na tadday.
Anna gavva, igga y minattoyang tu ziminattal.
“Maganas y barukku na,” kinagi na paddag.
“Hoo lagu, maganas,” kinagi na kofun na. “Mapatu?”
“Hoo, ngem hawuyya na tu iwe y makaduffung ta problema nu, nu kaya nu.”
“Ani kinaging?” ginagi da parefu.
“Y taniakan gapa, ay y barukku ngawe ay hawuyya na tu makaduffung ta desisyon nu.”
“Anni kaya mu kaging?” kinagi na paddag.
“Y ideya ay,” kinagi na minattoyang, “nu sinni y ollu tu makapallatu ta barukku ku ta nikamu duwa ay yayya mas masikang.”
“Sige,” kagi na paddag, “sakan labbi, o nu sikaw?”
“Siko labbi,” kagin na kofun na.
Y paddag ay napaddag tu masikan ngem mas inusa na minattoyang y barukku na ta baggi na.
Ta uryang ay nagimmang ngana lamang yayya.
Anna y bilag gala ay nabbilag tu fustu.
Magadde ta napwersa na lattung na minattoyang y barukku na.
“Yatung,” kagi na. “Yatung ngana y makapamaling ta problema nu.”
“Sige, mawag ku ngana manaw.”
One day, the North Wind and the Sun were having an argument.
“You can’t be half as strong as I am,” the Wind was saying.
“Oh yes I am,” rejoined the other.
Just then a traveller appeared.
“What a fine cloak!” exclaimed the Wind.
“Yes, it is nice, isn’t it?” added his friend. “Is it warm?”
“Oh! Luxuriously so! And ... er... it could solve your dispute – if you’ll grant me that pleasure.”
“What did you say?” they chorused.
“I suggest, gentlemen, that this very garment can provide the decision you require.”
“What d’you mean?” snapped the Wind.
“My idea is,” continued the stranger calmly, “that, whichever of you can make me take it off
soonest, he’ll be recognised as the stronger.”
“All right.” said the Wind, “Shall I try first or will you?”
“You start”, replied his companion.
Then the Wind blew absolutely furiously, but the wayfarer only wrapped his mantle tighter around him.
At last he simply had to give up the struggle.
Then old Sol shone out really powerfully.
Immediately the poor fellow was forced to take the thing off.
“There!” he sighed. “That settles the matter.”
“Well! I suppose I’d better be getting along. Goodbye, then!”
Ibanag
Tagalog
English
