Ibanag

Tadday nga aggaw, igga y tadday nga babay tu kanayung ta lagwerta.

Kanayung yayya igga    tari ta kakayana y lappaw ira.

Aggaguban na ira kanayung, anna bayakan na nu fugag.

Kunnawe y kwan na kaddagaw.

Magadde ta igga tadday nga aggaw, ay igga y man tu minay ta lagwerta.

“Anni y kwam mu tawe?” kinagi na babay.

“Dumayu lamang” kagin na lalaki.

“Kaya mu, duffungat taka tawe?” Kagin na uli na lalaki.

“Sige vu itta na.”

Anna amme na ngana nagitadday na babay.

Kanayun na ngana kavvulu y lalaki.

Kunnari ngana gapa y kinaggagaw tu kwad da duwa.

Magadde ta ziminattal y aggaw tu pagganasingan na babay.

Gavva na lamang amme na ngana nanoli na lalaki ta lagwerta.

Amme na nappakanammu na lalaki, yari ta natakki y nono na babay.

Yari ta nawawang ngana y ganas na ta lagwerta.

Amme na ngana nabbaya.

Amme na ngana tinarong y lapaw ira.

Napparatay y lapaw, anna natay gapa yari babay.

Tagalog

Isang araw, may isang babae na parating nasa hardin.

Parati siyang naroon dahil gustong-gusto niya ng mga bulaklak.

Parati niya itong inaamoy, at dinidiligan niya tuwing hapon.

Ganito ang kanyang gawain araw-araw.

Hanggang sa isang araw ay may lalaking pumunta sa hardin.

“Ano’ng ginagawa mo rito?” sabi ng babae.

“Dumadayo lang”, sagot ng lalaki.

“Gusto mo, tulungan kita sa ginagawa mo?”, sabi uli ng lalaki.

“Talaga? Sige tara!”

At hindi naging mag-isa ang babae.

Parati na siyang sinasamahan ng lalaki.

Ganito na ang naging araw-araw na ginagawa nila.

Hanggang sa dumating ang araw na kinatatakutan ng babae.

Bigla na lang ay hindi na bumalik pa ang lalaki sa hardin.

Hindi nagpaalam ang lalaki kaya’t nagdamdam ng sobra ang babae.

Kung kaya’t nawalan na siya ng gana sa hardin.

Hindi na siya nagdilig.

Hindi na niya inalagaan ang mga bulaklak.

Nagsimatayan ang mga bulaklak, at gayon na rin ang babae.

English

One day, there was a woman who was always in the garden.

She is always there because she really likes flowers.

She always smells them, and waters them every afternoon.

This is what she does every day.

Until one day, a man visited the garden.

“What are you doing here?” said the woman.

“Just visiting,” answered the man.

“Do you want me to help you?” the man spoke again.

“Really? Sure!”

And the woman was no longer alone.

She is always accompanied by the man.

This what they have done every day.

Until the day that the woman feared came.

Suddenly, the man never returned to the garden.

The man did not bid farewell, and the woman was greatly saddened.

Because of that, she lost the will to tend to the garden.

She no longer watered the plants.

She no longer took care of the flowers.

The flowers all died, and so did the woman.